Fieke was jarig

"Ik loop al de hele avond te rennen," klaagde Niels (V.). Hij stond in de keuken resten eten van borden af te schrapen, terwijl het gezelschap in de woonkamer aan de koffie ging. Het oudste kind van Angelique en Micha rende door de gang met een ijsmuts op z'n hoofd. Oma kwam informeren of het allemaal wilde lukken. Fieke was jarig en dus waren we naar Hilverdorp afgereisd.

"Wout komt straks ook," zei Niels. Ik lachte. "Ik weet dat je daar blij van wordt," reageerde hij. Ik informeerde of hij niet jaloers was. Hij zei van niet. De Oudhollandse kring in de kamer werd snel kleiner met het vertrek van de familie. "Fieke," vroeg ik, "gaan we naar Utrecht of Amsterdam?" Leon schreeuwde dat hij naar de 'G-spot' wilde. Ik wenste hem veel plezier en adviseerde om 'Discotheek Gooiland' niet over te slaan.

Ik voerde een geanimeerd gesprek met Sander, de vriend van Merel. Hij kende me nog uit 'Zeezicht', ik hem niet. "Dat moet zeker een jaar of zeven geleden zijn!" Hij knikte. We hadden het over Louis, René en hun veel te dikke BMW's. Ik vertelde dat ik Louis nog wel eens voor zijn zaak zag zitten, als ik bij m’n moeder langsging. Hij bleek René regelmatig tegen te komen in de sportschool.

Fieke had inmiddels de knoop doorgehakt. Het werd Utrecht. In de trein speelden we verstoppertje met de conducteur, hoewel daar geen enkele reden voor was. We hadden keurig een kaartje. Leon joeg me de stuipen op het lijf toen hij onverwacht de coupé binnenstormde waar Niels en ik ons hadden verscholen. Na een uitgebreide pinexercitie, belandden we bij 'Hofman'. Foute muziek, foute mensen.

Het gros van de nacht brachten we uiteindelijk door in de 'Winkel van Sinkel'. Wouter liet voornamelijk drank uit z'n handen vallen, Leon probeerde zowaar wat danspasjes uit en Niels was weer één brok energie. De glimlach op mijn eigen gezicht moest ik er vanochtend met groene zeep afboenen. Terwijl ook de rest van het huis langzaam wakker werd, zat alleen de frikadel van de vorige avond nog dwars.