'Dus je was om half zeven thuis?'

Een weblog heeft voor- en nadelen. Een voordeel is dat je mensen door kunt verwijzen, op het moment dat je geen zin hebt om een verhaal te vertellen. Op de standaard maandagvraag hoe het weekend is geweest, zeg ik steevast: "Kijk maar op m'n weblog." Soms leidt die log zélf echter tot vragen. Zo hoor ik de laatste twee dagen regelmatig: "Heeft die zwerver nou zijn legitimatie laten zien of niet?" Ik reageer dan als volgt: "Heb je m'n laatste bericht al gelezen?" Of het een voor- of nadeel is dat mensen überhaupt informeren, laat ik even in het midden.

Een weblog kan ook misverstanden veroorzaken. Zo vroeg Paul vanavond of ik het leuk heb gehad op Sint Maarten en wanneer ik daar eigenlijk was. "Dat verhaal speelt twaalf jaar geleden," zei ik. Hij keek me aan met een verbaasd gezicht en moest vervolgens lachen. Verder kan het soms wat lastig zijn als mensen een telefoongesprek beginnen met: "Zo, dus je was om half zeven thuis vanochtend?" Meestal duurt het dan een paar seconden voor ik me herinner dat ik het zelf heb opgeschreven en dat het dus niet zo gek is dat Bas er naar vraagt.

Een absoluut voordeel is dat ik een podiumpje heb, in mijn geval een elementaire levensbehoefte. Als nadeel geldt dat ik wel steeds met iets nieuws moet komen. De pré die hier weer direct mee samenhangt, is dat deze druk om te publiceren bijdraagt aan een gunstig imago. "Ik lees natuurlijk regelmatig je verhalen," zei Ankie zaterdag tegen me. "En dan denk ik: wat heeft die Sander toch een spannend leven!" Ik ben overigens geneigd om zo'n beeld direct te nuanceren, omdat ik vind dat het best nog wat spannender kan allemaal.

Het grootste probleem vormen echter de statistieken. Verslaafd ben ik eraan. Vannacht schrok ik wakker rond een uur of vier. Een kort moment was ik gedesoriënteerd. Het feit dat Miriam aan mijn kant van het bed lag, was daarvan de belangrijkste oorzaak. Toen schoot de vraag me weer te binnen: Op hoeveel pageviews was de maandag geëindigd? Vierenzestig. Oh ja, redelijk. Trusten!