Geheimzinnige excursiesfeer

De zwoele vrouwenstem van KPN vulde mijn rechter oorschelp. "U heeft één nieuw voicemailbericht," zei ze. Piep. "Ja, dit is Bas van Halderen! Ik loop in de buurt van de Korte Lijnbaan en ik vroeg me af of Geert-Jan er ook staat. Want dan ga ik er eens even langs. Effe een praatje aanknopen. Hartstikke gezellig! Hoe meer stalkers hoe beter, zeg ik altijd maar! Nou ik loop nu weer de andere kant op, maar mocht je dit binnen nu en tien minuten horen, bel dan even terug."

Ik hoorde het bericht binnen de gestelde tijdslimiet en sprak Bas terwijl hij de nieuwe vestiging van ‘Subway’ op het Stadhuisplein binnenging. Even later voegde ik mijzelf bij hem. Hij werkte juist de laatste hap van zijn broodje chorizo weg en had nog een halve cappuccino staan. We hadden het even over Sinterklaas en feestjes en liepen vervolgens samen weer naar buiten. Er hing een soort geheimzinnige excursiesfeer. We deden een zwerverspeurtocht. Volg de aanwijzingen en vind de geheime schat. U verdient twintig punten!

De afgelopen dagen hadden we elkaar regelmatig telefonisch gesproken over Geert-Jan. Bas, die al een jaar of achttien als klankbord fungeert, had me weer eens goed op weg geholpen en het leek me dus niet meer dan eerlijk dat ik hem het onderwerp van onze conversaties met eigen ogen zou laten zien. "Ik ga niet uitgebreid met hem praten," waarschuwde ik terwijl we richting Schouwburgplein liepen. "Ik wil hem niet afschrikken." Bas knikte. "Als ik eenmaal weet wie het is, stap ik morgen zelf wel op hem af," grapte hij.

Mijn ogen zochten naar de kenmerkende rugzak die hij altijd bij droeg. We wandelden richting het Plaza. "Even sigaretten kopen," zei Bas. Toen we terugkwamen van de Etos, was hij zo vriendelijk om me vast even in te dekken. "Zal je altijd zien! Heb je die Geert-Jan eindelijk een keer écht nodig, vind je hem niet." De schuifdeuren gingen open. "We gaan nog even richting de Pauluskerk, zei ik. Het volgende moment stootte ik Bas aan. "Kijk, daar staat 'ie. Hij is aan het vegen!" We staken casual de straat over.

Geert-Jan had een bezem in zijn hand en veegde de stoep van een winkel op de hoek van de Kruiskade. Hij leek helemaal op te gaan in zijn buitenactiviteit. "Ik ken hem niet," fluisterde Bas. We passeerden. "Hé Geert-Jan," riep ik joviaal. Hij schoot uit zijn gebogen veegstand overeind en keek om zich heen waar de groet vandaan kwam. Toen hij me zag, lachte hij vriendelijk en groette terug. Eenmaal uit het zicht suggereerde Bas om van dit uitje een officiële tour te maken. Ik bedacht waar de bussen zouden parkeren...

'Een geweldig dagje uit!'
"Van de eerste tot de laatste minuut was alles perfect geregeld. De catering was top en dat is nu eenmaal niet onbelangrijk, de tourleiding was deskundig en bijzonder vriendelijk en als je dan ook nog een maximale score hebt qua zwervers, dan kun je alleen maar tevreden terugkijken op een geweldig dagje uit. Zwerver Spotting BV, bedankt! En ik kom zeker een keer terug!
Pierre van Dalen, Maastricht

[Zie ook: Dossier Geert-Jan]