Twee gitzwarte vinnen

"It should get better," zei de vrouw achter de balie toen we de tickets voor de boot afrekenden. De lucht boven Paihia was grijs en grauw. De eerste druppels kwamen inmiddels naar beneden. Terwijl we de beschutting van het benedendek opzochten, waarschuwde de kapitein via de intercom dat de tocht wat 'choppy' zou kunnen worden. Niets om ons zorgen over te maken, zo verzekerde hij. Het was een kwestie van comfort en niet van veiligheid. Een aantal passagiers hield het echter al direct voor gezien en ging weer aan wal, nog voordat de boot richting Russell vertrok.

We waren in de 'Bay of Islands', één van de hoogtepunten in het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland. De baai herbergt zo'n hondervijftig grote en kleinere eilanden, in een prachtige enscenering van helderblauw water, woeste rotsformaties en glooiende heuvels met loofvegetatie, palmen, varens en heldergroen grasland. Het was op deze plaats dat de Engelse kapitein James Cook in 1769 als eerste Europeaan aan wal ging, na de ontdekking door de Nederlander Abel Tasman een ruime eeuw eerder.

Tussen de eilanden was het water relatief kalm. Zodra we de beschutting van het land achter ons lieten en in meer open zee terecht kwamen, nam de golfslag toe en dook onze boot meters de diepte in, om vervolgens met grof geweld weer omhoog geduwd te worden. Om mij heen grepen de eerste passagiers naar de papieren zakken die ruimschoots voorhanden waren, om hun op hol geslagen magen te legen. Terwijl ik mijn blik op de horizon gericht hield om mijn evenwichtsorgaan terwille te zijn, kon ik een glimlach niet onderdrukken.

Plots minderde de boot vaart. Al snel werd duidelijk wat de reden was. Op zo'n vijftig meter afstand sneden twee gitzwarte vinnen door het water. Het volgende moment doken de gladde lijven van twee orca's, met hun kenmerkende witte rug, omhoog. Gebiologeerd staarden we naar het schouwspel. Een derde orca voegde zich bij het duo en even later zwommen de imposante dieren langszij. Vanuit de opening achter hun kop spoot water omhoog. Het was een beeld dat ik alleen van natuurdocumentaires op televisie kende.

Tegen de tijd dat we weer aanmeerden in Paihia, kwam de regen met bakken naar beneden. Het idee dat we zojuist orca's in het wild hadden gezien, maakte dat ik het nauwelijks doorhad.

[Zie ook: Dossier Nieuw-Zeeland]