'Getrouwd met een echte vrouw'

"Wonen jullie bij elkaar?" Fried informeerde enigszins schoorvoetend, Ludo en ik keken elkaar een kort moment verbaasd aan. "Oh, ik dacht dat jullie misschien een stelletje waren," zei de buschauffeur direct verontschuldigend." We moesten beiden lachen. Ludo stak zijn hand in de lucht en zei, terwijl hij op zijn ring wees: "Ik ben wel getrouwd, maar dan met een echte vrouw!"

We legden Fried en Arie - de andere chauffeur - uit dat we al heel lang bijzonder op elkaar gesteld zijn, maar dat we echt niet samenwonen. Onze relatie is altijd op een vriendschappelijke manier zakelijk geweest. Terwijl de ober het nagerecht - een zoet pasteitje met bessen – neerzette, zei Fried te vinden dat we zo aardig met elkaar omgingen. Vandaar de verwarring. We lachten opnieuw.

Het restaurant van hotel 'L'Alpage' was afgeladen. Veruit het grootste gedeelte van de bezoekers behoorde tot de groep die wij als reisleiders onder onze hoede hadden. Onder hen ook de chauffeurs van de bus die het transport van en naar La Chapelle verzorgde. Nadat we donderdagochtend in alle vroegte één van beiden met een medisch ongemak naar het ziekenhuis hadden gebracht, kon onze reputatie bij hen niet meer stuk.

Het was de laatste avond van de reis die Ludo en ik jaarlijks begeleiden voor Summit Travel, de touroperator die we samen met Rob en John twee jaar geleden zijn gestart. Nadat we als echte reisleiders onze groep zaterdagavond hadden uitgezwaaid, reden we terug naar het huis van Ludo's ouders in Chatel, waar we zelf verbleven. Voldaan zongen we mee met de jingles van NRJ op de autoradio.