De weblog met de positieve vibes!

22.9.05

Speuren naar voorbije jaren

Het kapelletje was er nog. Het keek nog altijd fier uit over het Ourthe-dal. Vanaf de hoogte waarop we stonden, was duidelijk te zien hoe het riviertje zich een weg door het dal meanderde. Thijs en ik brandden twee kaarsjes, één voor Josje en één voor opa. Een herinnering aan de katholieke invloeden tijdens onze jeugd.

De klim naar boven was steiler, maar ook korter dan vooraf gedacht. Miriam klokte onze wandeling op twintig minuten precies. Onderweg tussen het dichte, mossige groen van de Ardenner heuvels kwamen we langs een bronnetje. Het water welde er spontaan uit de grond. Het smaakte net zo helder als het oogde.

Terug in het dal staken Thijs en ik de weg over richting Marcourt. Miriam en Annelies namen de auto. We liepen over de brug en keken naar het water. "Daar stond jij altijd te vissen," wees m'n broer. "Het is hier nog precies hetzelfde," concludeerde hij. En het was inderdaad alsof de tijd er had stilgestaan.

We sloegen linksaf. Flarden herinnering kwamen terug. We herkenden de huizen, de velden, de vergezichten. Na een kleine tien minuten stonden we boven. Het hotel was er nog. De haag met coniferen zag eruit als toen. Op de hoek van Les Planesses stond een pand dat nieuw was en ook aan de overkant van het weggetje waren nog wat huizen bijgebouwd.

Toen we de kleine rotonde naderden, was even de oriëntatie kwijt. Ik wees naar wat ik dacht dat het huisje van opa en oma was, maar al snel bleek ik er naast te zitten. De buurman sprak ons aan en vroeg naar de reden voor ons bezoek. Nadat we hem hadden bijgepraat, wees hij trots naar het pand in zijn rug: "Dit was het huis van Hoebink," zei hij.

Even waren we stomverbaasd. Het was onherkenbaar veranderd. Stenen in plaast van hout, een uitbouw aan de achterkant. Binnen was alleen de badkamer nog hetzelfde en in de kelder werden we getroffen door de geur die nog exact gelijk was en het fonteintje dat er nog altijd hing.

"Het deed me minder dan ik vooraf gedacht had," zei Thijs later. Hij bedoelde dat positief. "Het was gewoon leuk om alles weer terug te zien." En dat was het. Het was een leuk weekend speuren naar voorbije jaren.