Een rij taxi's die ik negeerde

Om vijf voor zes in de ochtend snoof ik de frisse Rotterdamse buitenlucht op. Het zilt van de brakke rivier waaide in m'n gezicht. Er stond een rij taxi's die ik negeerde. Ik wandelde parallel aan de metro, richting de Kop van Zuid. Had zin om te lopen. Af en toe scheurde een auto voorbij over de lege weg langs het water. Een enkele fietser. Pas op de Erasmusbrug kwam ik de eerste voetganger tegen. Hij zag er een stuk minder fit uit dan ik me voelde. Zijn blik was op de grond gericht en hij waggelde een beetje.

M'n oren suisden nog, na de laatste set door Benny. Het was weer een ouderwetse topzaterdag geweest. Ongepland, dat zijn de beste.