'De beste topograaf in Bangkok'

Co was een half uur te laat. Terwijl hij de lobby van het Grand China Princess Hotel inliep, verontschuldigde hij zich net iets te omzichtig. "Ik heb een goed excuus," riep hij. "Een van mijn gidsen is ziek." Daarna volgde een ingewikkeld verhaal over hoe de gids in kwestie inmiddels in het ziekenhuis was opgenomen en hoe hij zelf net terug was van een bezoek aan zijn vader in Nederland, die negentig was geworden. Hij liet een boarding pass zien om zijn verhaal te ondersteunen, maar die bleek van een vlucht een week eerder te zijn. "Jullie geloven me toch wel," zei Co, terwijl hij de boarding pass weer wegmoffelde.

Toen Co iets tot rust was gekomen, legde hij uit wat we die dag zouden doen. Er stond een fietstocht door smalle straatjes op het programma en niet door groen Bangkok, zoals wij hadden gedacht. Maar het maakte niet uit. "Ik ben de beste topograaf in Bangkok," zei hij, "dat mag je gerust weten." Wij vroegen ons af wie hem die eretitel had gegeven, maar dat bleef een raadsel. Toch moet het gezegd dat Co zeker de weg kent in Chinatown en aan de overkant van de rivier in de wijk Thonburi. Tegen de tijd dat we eenmaal onderweg waren, voerde hij ons door steegjes die we zeker niet hadden gevonden op eigen gelegenheid.

Co deed het niet voor ons, zo vertelde hij bij herhaling. "Dat is niet persoonlijk bedoeld overigens," voegde hij er voor de vorm nog aan toe. "Ik doe het voor de Thai," zei onze gids. "Die vinden het leuk als ik met een groep bij ze langskom." En inderdaad werden we met open armen ontvangen op de plaatsen waar we stopten voor wat water of een zak chips. Al is dat in Thailand sowieso gebruikelijk, of je nu met Co op stap bent of niet. Uiteindelijk was het een boeiende ochtend. Tegelijk waren we blij dat we niet een hele dag hadden geboekt. Fietsen door Bangkok is best vermoeiend, al was het alleen maar vanwege het weer.

[Zie ook: Dossier Thailand & Cambodja]