Buiten adem en minuten te laat

Op dagen dat ik een ochtenddienst heb bij het ANP, moest ik tot nu toe rennen om op tijd te zijn. Met de trein van acht over half zes heb ik na aankomst nog precies zes minuten over om aan de Handelskade te geraken. En dat zijn er eigenlijk zes te weinig. Buiten adem en minuten te laat kwam ik dan ook altijd binnenrennen.

Vandaag heb ik voor het eerst een vouwfiets bij me. Op advies van collega Jeroen d'Hamecourt, die er inmiddels al een aantal rondjes op gereden heeft. Het ding blijkt namelijk ook uitermate geschikt voor snelle verplaatsingen op de vijfde verdieping van het ANP-pand. Zelfs op de nieuwsdienst werd gelachen, begreep ik. En dat komt niet vaak voor.

Van Annelie hoorde ik dat vouwfietsers onder elkaar bovendien een soort clubje vormen. Hoe het precies in z'n werk gaat, weet ik nog niet. Maar ik stel me voor dat vouwfietsers elkaar groeten onderweg, zoals buschauffeurs en motorrijders dat ook doen. Ik oefen inmiddels op een nonchalant gebaar met mijn rechterhand.