Steeds lig ik weer dubbel

Een paar weekenden geleden waren we in Antwerpen op een verloren zondagmiddag. Directe aanleiding was onze voorraad olijfolie die op begon te raken. In Antwerpen zit een winkeltje waar ze heerlijke olie verkopen. De variant met basilicum is zelfs hemels.

Maar het bezoek aan was uiteindelijk vooral een doorslaand succes omdat ik bij de plaatselijke Mediamarkt de dvd's van 'The Office' op de kop wist te tikken. Tot dat moment was ik alleen in het bezit geweest van de kerstafleveringen, omdat de rest in Nederland eenvoudig onverkrijgbaar bleek.

Sindsdien zie ik elke avond wel een aflevering. En steeds lig ik weer dubbel. Van David Brent, de anti-manager die een patent heeft op het maken van verkeerde opmerkingen. Om Gareth die door het leven gaat als reservist, maar zich gedraagt als commando. En om de spanning tussen Dawn de receptioniste en verkoper Tim.

Miriam snapt er weinig van. Zoals ze ook mijn voorliefde voor 'Friends' nog altijd vreemd vindt. Met name het feit dat ik afleveringen wel twintig keer kan bekijken en dan nog steeds moet lachen om dezelfde grappen. En de weinige keren dat ik haar weet te verleiden om aan te schuiven, merkt ze koeltjes op dat ik het blijkbaar leuker vind dan zij.

Nee, dan 'America's next topmodel'. Dat is leuke tv!