De kleuren zijn behoorlijk salsa

Fotokopiëren is hier helemaal hot. Dat kan op elke hoek van de straat. En printers verkopen ze hier overal. Vooral van Epson en Canon. Die merken zijn groot. Waar de bedrijven zijn die de printers gebruiken, blijft overigens een raadsel. De printerwinkels zijn meestal ook verstoken van klanten.

Op het plein van de vierentwintigste september is een protest aan de gang. Drommen studenten liggen er in slaapzakken ergens tegen te zijn. De borden die ze bij zich dragen snappen we niet. Ons Spaans heeft nog wat ontwikkeling nodig. En er is iets met autonomie. 'Autonomia Si!' is het credo. Maar wie er precies autonoom wil worden? Geen idee.

Veel gebouwen zijn vergane glorie. Af en toe hebben ze iets van 'wild west', dan weer doen ze Latijns-Amerikaans aan. Vooral de kleuren van de panden zijn behoorlijk salsa. Veel groen, geel en rood. Veel Coca-Cola ook. De reclames zijn handgeschilderd. Vaak zie je de potloodlijntjes nog staan.

Er zijn niet al te veel poncho's in het straatbeeld. Her en der zie je een verdwaalde hoogland-Boliviaan. Dan wel gelijk met een kind op de rug, gewikkeld in de kenmerkende stof waarvoor we eigenlijk kwamen. Het zijn ook de mensen uit de bergen die tot de weinige bedelaars behoren. Dat valt erg mee, de hoeveelheid zielige mensen.

Tot nu toe is Bolivia bijzonder relaxed. Laid-back. Vandaag en morgen rusten we uit, daarna gaan we langzaam richting Andes.

[Zie ook: Dossier Bolivia]