Diepe plooien en een meewarige blik

Sucre schittert je tegemoet. De stad is vergeven van prachtige koloniale gebouwen. Allemaal stralend wit. Zonder zonnebril doet het bijna pijn aan je ogen. Veel meer dan in Santa Cruz zie je hier de echte Boliviaan op straat. Veelal oude vrouwtjes, die nauwelijks tot kniehoogte lijken te komen, steevast o-benen hebben en een felgekleurde poncho met baby of handelswaar op hun rug dragen.

In Laos en Thailand was mijn monnikenfetisj een terugkerend element in de gesprekken met Miriam. Hier heb ik volgens haar last van een bejaardenfetisj. En het is waar: ik achtervolg ze zelfs met mijn uit de kluiten gewassen camera. De telelens staat permanent op scherp. Maar ze zien er dan ook prachtig uit, met diepe plooien in hun gezicht en een meewarige blik in de ogen. En een hoedje! Die hoedjes zijn geweldig...

Morgen naar Potosí, op bijna vier kilometer hoogte.

[Zie ook: Dossier Bolivia]