Een onmiskenbare Gooische 'r'

Hij zag eruit als een losgeslagen golfsupporter. Keurig Ralph Lauren-shirtje. De kleur roze overheerste, toch twijfelde ik niet aan zijn heteroseksuele geaardheid. De haren kwamen tot ruim boven de schouders, maar waren lang genoeg voor een klassieke Jort Kelder-look. Misschien had de jongeman iets teveel gel gebruikt. Dat zou je nog een minpunt kunnen noemen. Verder zag hij er op en top uit. Misschien droeg hij zelfs wel schoenen met een ingenieus vlechtwerk, maar dat durf ik niet met zekerheid te zeggen. Het ging allemaal vrij snel. Ik kwam hem tegen toen ik, wandelend op de Rotterdamse Lijnbaan, de Kruiskade overstak.

De jongen was in achtervolging. Met een dreigende lichaamshouding rende hij - op halve snelheid, zoveel was duidelijk - achter een leeftijdgenoot aan. Hij ondersteunde zijn fysiek met al even dreigend taalgebruik, waarbij hij een onmiskenbare Gooische 'r' liet horen en ook overigens zijn best deed om de woorden zoveel mogelijk afgeknepen uit zijn keel te laten komen. Daardoor klonk het als 'wra, wra, wra'. Blijkbaar was zijn opponent van buitenlandse komaf, want hij werd door zijn belager in het Engels toegesproken: "Joe hef toe stop wis dies ekjoeseesjuns! Oor aaim konne pansj joe in de fees!"

Tot klappen kwam het overigens niet. Hij remde af, nog voor hij echt zijn best had gedaan om de achtervolging succesvol af te ronden. Zijn beoogde slachtoffer ging er op een holletje vandoor. De jongen in de roze polo draaide zich rustig om, bracht met zijn rechterhand het haar in model - hoewel daar helemaal geen aanleiding toe was, omdat de gel er voor had gezorgd dat alles keurig was blijven plakken - en liep vervolgens onderkoeld richting café-restaurant 'Zin', enkele meters verderop. Achter het raam zag ik, netjes op een rijtje, nog minstens zes andere polo's. Ze hieven een - door het glas - onhoorbaar applausje aan en knikten instemmend.

De jongeling in het roze ging er nog net iets soepeler door lopen.