De weblog met de positieve vibes!

10.11.06

Je kon er een speld horen vallen

"Bezoekers van Donner," galmde het door de winkel terwijl ik bladerde in een nieuw boekje van journalist Arnold Karskens. "Komende zaterdag 11 november signeert CDA-politicus Piet-Hein Donner zijn boek 'Zonder geloof geen democratie'. U bent van harte welkom tussen twee en drie uur op niveau twee." Ik glimlachte bij de gedachte aan Donner bij Donner en stelde mij voor hoe de stijve jurist door de kopers van zijn boek gedwongen zou worden tot het neerschrijven van al te frivole boodschappen aan mensen die de handtekening van de gewezen minister ongetwijfeld interessanter zouden vinden dan zijn inhoudelijk betoog.

Toen ik vijf minuten later had besloten dat ik het boekje van Karskens zou kopen - meer omdat de man zelf mij interesseert dan vanwege de door hem beschreven jacht op oorlogsmisdadiger Frans van Anraat - klonk opnieuw een boodschap door de winkel. "Bezoekers van Donner," zei dezelfde vrouwenstem. "Komende zaterdag 11 november signeert lijsttrekker Marco Pastors van EénNL zijn boek 'Tot uw dienst'." Opnieuw kon ik een glimlach niet onderdrukken. Ik vroeg mij af wie er speciaal voor Pastors naar de winkel zou komen en stelde me voor hoe de man, werkloos gezeten aan een houten klaptafeltje, schalks zou proberen oogcontact te zoeken met rivaal Piet-Hein Donner.

Toen ik naar de kassa liep om af te rekenen, klonk een derde boodschap uit de luidsprekers. "Bezoekers van Donner, komende zaterdag signeert Henk-Jan Smits zijn nieuwe boek 'Ontdek je X-factor'. U bent van harte welkom van twee tot drie uur op niveau één." Opeens zag ik in gedachten niet alleen Marco Pastors, maar ook Piet-Hein Donner eenzaam aan zijn signeertafeltje zitten. Het was uitgestorven op de afdeling Theologie & Politiek. Je kon er een speld horen vallen. Op niveau één daarentegen puilde het uit van de mensen. Allemaal wilden ze een glimp opvangen van de man die als jurylid van Idols zelf was uitgegroeid tot idool. Roef en Marian waren er ook.

Terwijl ik ontwaakte uit mijn dagdroom en op een wat oudere kassadame afstapte, hoorde ik deze nog net een collega toebijten: "Dat zo'n Donner en Pastors hier komen, begrijp ik nog wel. Maar zo'n Henk-Jan Smeets! Waarom vinden we dat zo belangrijk?"