Vijfentwintig knalgele shirts

Dat je met vijfentwintig knalgele shirts - en dat is best een berg - bij de kassa van de Hema staat en dat de mevrouw daarachter je toch wat medelijdend aankijkt. En dat je je dan toch een beetje opgelaten voelt en eigenlijk wilt zeggen dat je ze niet zelf gaat dragen, maar dat ze voor een opname zijn. Maar dat je in plaats daarvan – overigens geheel niet naar waarheid – uitbrengt: "Ach ja, het is mijn lievelingskleur." En dat de Hema-mevrouw dan ook nog begrijpend knikt...