Naar elkaar gezwaaid in de ochtend

Guadeloupe is Frans. Tropisch Frans. De bewegwijzering is Frans, de auto's zijn van Peugeot en Renault en ook de mensen zijn onvervalst Frans. Met die bekende air, maar ook met verstand van lekker eten. Een heerlijke warme lunch gistermiddag aan een strandje in Gosier. Een prachtig strandje overigens. Met water dat blauwer is dan blauw. Belachelijk blauw zelfs. Uitnodigend blauw en dat terwijl ik nauwelijks van zwemmen houd.

Miriam brengt haar tijd door in het zand. Ik kijk vanuit de schaduw toe, wandel eens een rondje en bel, sms en mail een beetje met thuis. Het gebruikelijke patroon. Lekker om samen weg te zijn overigens. De afgelopen maanden waren waanzin. De laatste zes weken hebben we misschien twee keer samen gegeten en verder vooral naar elkaar gezwaaid in de ochtend, als ik me nog eens omdraaide en zij voor dag en dauw weer vertrok.

Straks rijden we naar Basse-Terre, het westelijk deel van Guadeloupe, dat - anders dan de naam doet vermoeden - behoorlijk bergachtig is. Zondag naar Sint Lucia.

[Zie ook: Dossier Cariben]