Een iel mannetje op leeftijd

De zon brak door de wolken en scheen een lenteachtig schijnsel op het terras aan de Rue du veille temple. Aan de overkant van de straat ijsbeerde een Parijse dame van middelbare leeftijd al een ruim half uur ingespannen bellend, grofweg van de Italiaanse ijssalon tot een meter of dertig in oostelijke richting. Een orthodoxe Jood met pijpenkrullen en een zwarte hoed - die prachtig in toon was met de rest van zijn kleding - liep haar in gedachten verzonken voorbij, op weg naar de synagoge twee straten verderop. Een knalrode Vespa draaide de hoek om.

Ik knipperde met mijn ogen tegen het schelle licht. Het volgende moment stond de ober voor me die ons even tevoren al had voorzien. Een iel mannetje op leeftijd, met een donkere snor die aan de uiteinden olijk omhoogstak. "Voulez-vous autre-chose?" Ik glimlachte hem toe, terwijl ik mijn hoofd schudde. "Merci."

Twee Fransen schudden elkaar joviaal de hand. "Ça va?"