Een verzameling 8mm-films
Al jaren wist ik dat ze bestonden. Een jaar of vijftien geleden heb ik er zelfs een keer mee in mijn handen gestaan. Daarna verdwenen ze in een doos en waar die doos sindsdien was gebleven, wist niemand. Mijn moeder had er al een aantal keer redelijk dwingend naar geïnformeerd. "Ik weet het ook niet mam, bij mij staan ze in ieder geval niet. Je zou mijn vader moeten vragen," zei ik op die momenten. Of ze dat ooit heeft gedaan, weet ik niet. Feit is dat de films ook bij de recente verhuizing van mijn vader en Marleen niet waren gevonden.
Een verzameling 8mm-films. Door mijn moeder gemaakt in de jaren zeventig. Volgens mij zelfs gemonteerd. Met plakband, zoals dat ging in die tijd. Stomme films moeten het zijn, want geluid was voor de hobbyist nog een luxe.
Afgelopen zondag waren we bij mijn vader en Marleen voor een paasbrunch. Thijs en Annelies waren er ook. We hingen wat buiten rond in de voorjaarszon, wachtend op de broodjes in de oven. "Ik heb nog een verhuisdoos voor je," zei Marleen. Ik herinnerde me op dat moment dat ze enkele weken eerder al had aangegeven, dat er een doos boven water was gekomen met het curieuze opschrift: 'BEVAT 18e EEUWSE STUKKEN!'. In mijn handschrift. Ik was razend benieuwd en herinnerde me vaaglijk dat het om oude documenten ging uit de nalatenschap van mijn opa.
Toen ik het plakband verwijderde en de verhuisdoos opende, lagen er inderdaad rollen papier bovenop. Schoolwerkjes uit de periode 1780 tot 1795. Een diploma. De naam Schuman valt te lezen, volgens mijn vader de naam van zijn moeders moeder. Intrigerende lesstof – met aanwijzingen voor de omgang met Afrikaanse dieren als de olifant en de leeuw, in felgekleurde tekeningen met statige teksten in deftig Nederlands – en iets wat lijkt op strafwerk. Achttiende-eeuws, zoveel is zeker. Een mooie ontdekking. En niet de enige.
Want onder de rollen lag een verzameling 8mm-films. Sommige in cassettes, andere gewoon los. Opschriften in het handschrift van mijn moeder met teksten als 'Frankrijk '76', 'Familieleven 2 (t/m half '77)' en 'Fam. Versluijs 40 jaar huwelijk en bezoek Middelburg'. Ik durf ze niet in de projector te doen die ik in dezelfde doos vond, bang om de films te beschadigen. En dus breng ik ze vanmiddag op weg naar SBS bij een gespecialiseerd bedrijf in Amsterdam, waar ze de boel scannen en digitaliseren. Ik kan bijna niet wachten!
Het voelt als de ontdekking van een verloren schat...
0 Reactie(s):
plaats een reactie
<< Home