Driehonderd keer vergeefs kijken

Ik woon tijdelijk weer in Vlaardingen. In het huis dat mijn vader en Marleen eind december verlieten en dat nog steeds te koop staat. Met een grote u-bocht tien jaar terug in de tijd als het ware. Het is ook wel weer prettig. Omdat ik hier jaren heb gewoond, voelt het heel vertrouwd allemaal.

Zozeer zelfs dat ik na twee weken volkomen gek werd van het feit dat mijn blik vanuit de keuken voortdurend afgleed naar die plek op de muur, uiterst rechts aan de achterzijde van het huis, waar altijd een klok had gehangen. Na driehonderd keer vergeefs kijken, gaf ik op. Alsnog maar een uurwerk gekocht.

Gisteravond kwam ik erachter dat de pomphouder van de plaatselijke Shell tien jaar na dato nog steeds dezelfde is. En nog altijd net zo chagrijnig. Wat een heerlijk dorp is het ook...