Nieuw in het wereldje

Het gebeurde alweer een paar dagen geleden, maar zojuist schoot het opnieuw door mijn hoofd. Donderdag of vrijdag liep ik Geert-Jan nagenoeg tegen het lijf. Nagenoeg, omdat we elkaar op minder dan een meter passeerden, maar ik hem wel zag en hij mij niet. Geert droeg een baseballpet waarmee ik hem nog niet eerder had gezien. Een okergeel exemplaar dat hem beslist niet misstond.

En hij was in het gezelschap van een jongeman die zonder enige twijfel ook geen vaste verblijfplaats had, maar er nog verrassend fris uitzag. Misschien was hij nieuw in het wereldje. Ze waren gebiologeerd door een telefoon die Geert-Jan in zijn rechterhand hield. "Het is echt een mooi dingetje," hoorde ik hem opgetogen tegen zijn kompaan zeggen. Een brede glimlach op zijn gezicht.

Terwijl ik me afvroeg waar Geert de telefoon had geritseld, bedacht ik dat het vooral goed was om te zien dat hij nog onder de mensen was.

[Zie ook: Dossier Geert-Jan]