Een joekel van een camera

"Je opnames zijn gelukt zo te zien," zei de man die op het bankje tegenover me zat goedkeurend. Ik lachte van oor tot oor en bevestigde zijn inschatting. "Het is mooi om te zien als een idee werkt," verklapte ik. "Daar word ik dan heel blij van. Wel nog dertig uur materiaal te gaan, maar dat komt goed," zei ik stoer. Hij knikte begrijpend.

Het moet er overigens wat vreemd hebben uitgezien: een joekel van een camera op dat minuscule tafeltje aan het raam en ikzelf verwoed tijdcodes noterend. Blij. Dat wel. "Het volgende station is Haarlem," schreeuwde de conducteur via het omroepsysteem.