Vastbesloten naar de rand

Het was net drie uur geweest en dus niet al te druk op het station. De avondspits was immers nog even weg. Desondanks telde ik in de gauwigheid alsnog een man of dertig. Terwijl ik wat ijsbeerde om de tijd te doden, viel mijn oog op een reiziger aan de overzijde van de rails, op spoor drie. Die liep vastbesloten naar de rand van het perron, ritste daar zijn broek open, hing zijn geslacht naar buiten en begon voor de ogen van de enkele tientallen verbouwereerde medereizigers die het tafereel net als ik gadesloegen, op zijn dooie akkertje een plas te doen op de rails.

Na afloop ritste hij zijn broek dicht, sukkelde terug naar het bankje waar hij even daarvoor ook had gezeten en stak een sigaret op. Keurig in de rookzone. Dat dan weer wel. Hij knikte de omstanders die nog altijd één en al focus waren, vriendelijk toe...