'Een beetje een chaos hier'

Nog één keer de fietsenmaker: dat je daar staat om stipt half zes, zoals afgesproken. Om je fiets te halen die een nieuw achterwiel zou hebben gekregen. En dat er dan wordt gezegd: "Fiets... Fiets... Oh, ja een nieuw achterwiel! Ik herinner me nog dat ik tegen mijn collega zei: 'Sjaak, ik moet even een nieuw achterwiel uit het magazijn halen.' Maar dat is al uren geleden, meneer. Welke fiets was het ook weer?"

Dat je dan jouw rijwiel aanwijst in de werkplaats en er inderdaad niets blijkt te zijn gebeurd sinds tien uur die ochtend toen je 'm kwam brengen. En dat de fietsenmaker dan zegt: "We gaan het direct in orde maken hoor, meneer! Niets aan de hand! Geen probleem! Ja, het is een beetje een chaos hier." Dat je droogjes opmerkt: "Da's niet zo best," waarop de man een omslachtig excuusverhaal begint.

Maar vooral dat je dan alsnog een half uur staat te wachten in een veel te kleine winkel, waar even verderop het uitzendhulpje jouw kettingkast om zeep helpt, om dat probleem even later - schichtig om zich heen kijkend - met een lullig tie-wrapje te verhelpen. Dat je hem daarbij geconcentreerd blijft volgen, hij dat op een zeker moment doorkrijgt, knalrood aanloopt en uiteindelijk 'sorry' prevelt.

Prutsers zijn het. Allemaal.