Blonde meisjes op een bankje

Waar vind je tegenwoordig een ruim assortiment licht, behalve bij Ikea? Lampenwinkels zijn er nog maar nauwelijks, zo bleek mij de afgelopen dagen. Of ze zijn gespecialiseerd in bloemetjesmotieven en franjige decoraties. Vroeger had je Siegers aan het Weena. Nu niet meer. En dus is er - als je het hoekje op de derde verdieping van de Bijenkorf even niet meetelt - in de hele Rotterdamse binnenstad geen lichtboer te bekennen.

Vandaag had ik daarom mijn zinnen gezet op winkelcentrum Alexandrium. Twee forse witte lampenkappen heb ik nodig, ter completering van een armatuur die ik uit pure armoe eerder maar bij Praxis kocht. Toen ik echter vanaf het treinstation ter plaatse richting winkels liep, viel me op dat de omgeving uitgestorven oogde. Behalve twee blonde meisjes op een bankje in de zon, was er geen hond te bekennen. Alexandrium leek gesloten op zondag.

Toch even kijken natuurlijk, maar tevergeefs. Alles zat potdicht. Daardoor liep ik nauwelijks een minuut later al weer terug naar het station. De blonde meisjes op het bankje volgden mijn bewegingen daarbij met argusogen. Blijkbaar oogde ik verdacht. Eén van maakte op een zeker moment zelfs een verontwaardigd sisgeluid. Toen ik opkeek om de dames een ontwapenende glimlach toe te werpen, voegde de ander me toe: "Kijk naar je eigen!"

Topdag. Zonder meer. En zonder lampenkappen vooral...