Volk van koppensnellers

Ze gelden als één van de acht wereldwonderen. Wie die lijst bijhoudt, is me overigens een raadsel. Ik neem de classificatie dan ook met een korreltje zout. Zeker is wel dat de rijstterrassen van Banaue voorkomen op de werelderfgoedlijst van Unesco. En ze zijn indrukwekkend. Zelfs in deze tijd van het jaar, als de aanplant van nieuw gewas nog in volle gang is en de meeste velden nog bruin kleuren van de vruchtbare modder.

De terrassen zijn zo bijzonder omdat ze niet zijn afgebakend met steen, zoals in deze regio meestal het geval is en omdat ze ruim tweeduizend jaar geleden zijn aangelegd. Verantwoordelijk zijn de Ifugao, een Filippijnse stam die vooral bekend staat als volk van koppensnellers. Tegenwoordig vloeit er overigens nog maar nauwelijks bloed. Althans niet in letterlijke zin. De Ifugao zijn daarentegen als geen ander bekwaam in het laten bloeden van toeristen.

Bezoekers worden hier in financiële zin namelijk uitgekleed. De kosten voor een ritje per tricycle of jeepney - de voornaamste vormen van transport in dit land - gaan werkelijk 'sky-high'. Zodanig dat ik besloot om gemotoriseerd transport niet eens serieus te overwegen. Niet omdat het onbetaalbaar is, want in relatieve zin vallen de prijzen ook wel weer mee, maar vooral om slecht gedrag niet te belonen. Misschien helpt het. Desnoods slechts een beetje.

En dus doen mijn kuiten nu pijn na een stevige wandeling bergop. Want de terrassen beslaan volledige heuvels en de beste manier om ze in volle glorie te aanschouwen is van bovenaf. Benen omhoog dus en de rest van de dag gebruiken om bij te komen. Vannacht bovendien lekker slapen, zoveel is zeker. Oud-Hollands moe maar voldaan...

[Zie ook: Dossier Filippijnen]