Mijn eerste grote liefde

We schreven nog. Brieven. Ik was het eerlijk gezegd vergeten. Hele epistels gingen er over en weer. Brieven aan oma, brieven thuis - over tegenvallende schoolprestaties en andersoortige crises. Brieven aan het bestuur van de lokale omroep over het gebruik van studio twee en de halstarrige opstelling van het hoofd techniek, aan leraren over vermeend onjuist geformuleerde vragen in proefwerken en brieven aan vriendinnetjes. Vooral de correspondentie met mijn eerste grote liefde is omvangrijk. Van mijzelf vind ik alleen wat kladjes terug, maar haar reacties zijn waarschijnlijk allemaal bewaard gebleven. Vijftien waren we. En het ging over niets. Maar juist dát raakt me als ik ze teruglees:

'Ik hou van je en nu ga ik verder met Duits. Latijn schrijf ik morgen wel over.'

Heerlijk.