Een koelbox in perfecte balans

Er hing een bijzonder soort serene rust. En dat terwijl het centrale plein in Sololà werd bevolkt door een enorme mensenmassa. Vrouwen vooral, met hun kinderen. Allen in traditionele Maya-dracht. Ze zaten in de schaduw. Gewoon wat te zitten, te praten. De jongste kinderen renden rond.

Bijna allemaal waren ze bepakt en bezakt. Bij het verlaten van het plein torsten ze hun aankopen meest mee op het hoofd. Vaak gewikkeld in doeken, maar ik zag ook kratten en zelfs een koelbox in perfecte balans. Vrijdag marktdag. Ook in Sololà is je gulden dan een daalder waard.

De markt is er immens. Vanaf het plein strekt deze zich in alle windrichtingen uit. Via de smalle straatjes, die voor de gelegenheid met zeilen en doeken zijn overspannen. Je vindt er groenten en fruit, vlees - zowel levend als levenloos - bloemen, planten, schoenen, kleding en noem maar op.

Maar het meest intrigerend bleef toch het plein. We nestelden ons tussen de vrouwen, kinderen en de enkele Maya-man. Om gewoon wat te zitten, te praten, te kijken. Wat een heerlijke ochtend. Heerlijk sereen in Sololà.

[Zie ook: Dossier Centraal-Amerika]