Met zorg de lippen gestift

Twee dames op leeftijd. De zwaartekracht deed hun uitgedijde lijven bepaald geen goed. Terwijl ze richting een roltrap op het Amsterdamse centraal station strompelden, viel mijn oog op hun kuiten. Vier bonken wit vlees. Spataderen tekenden scherp af tegen de vale huid.

De dames zeulden een enorme reistas met zich mee. Knuistige handen met ouderdomsvlekken zag ik, die met moeite het gewicht torsten. De tas zwaaide bij iedere stap dan ook vervaarlijk uit balans.

De twee hadden een uitje, zoveel was zeker. Nadere inspectie leerde dat ze met zorg de lippen hadden gestift. De ogen waren opgemaakt en sprankelden zowaar. Ze lachten elkaar even ondeugend toe.

We hadden gedrieën net het perron bereikt – ik op ongeveer een meter achter hen – toen één van beiden een gedachte inviel. Er trok iets van een schrikreactie door de vrouw, die minder zichtbaar was overigens dan voelbaar.

Ze richtte een verontrustte blik op haar vriendin en informeerde fluisterend, maar duidelijk hoorbaar: "Heb je wel condooms meegenomen?"