Duizenden uitgelaten Vietnamezen

Ik zeg het regelmatig: reizen is geen vakantie. Het bleek gisteren maar weer eens toen er na een helse treinrit van dik tien uur en wat voelde als een onverantwoorde taxirit van nog eens negentig minuten met inhaalmanoevres die zo in het programma Wegmisbruikers zouden passen, geen hotelkamer meer te vinden was in het plaatsje Bac Ha. We waren er naartoe gegaan vanwege de zondagmarkt die hele meutes Hmong trekt; een minderheidsgroep die hier kleine dorpjes in de bergen bevolkt en nog gekleed gaat in authentieke dracht. Maar hoe konden we weten dat juist vandaag de jaarlijkse paardenrennen op het programma stonden?

Uiteindelijk sliepen we op de grond in een opslagruimte van het enige hotel dat bereid was ons te helpen. We pikten nog het Deense doelpunt mee tegen Oranje - voetbal is hier groot en daar blijf je dus voor op - en vanochtend zag de wereld er alweer een flink stuk zonniger uit. Niet in de laatste plaats vanwege de voornoemde paardenraces. Zonder enige twijfel het evenement van het jaar in de regio. Stel je een eenvoudig renbaantje voor, omzoomd door wat drassig grasland en in de buitenste ring wat bebouwing. En duizenden, vele duizenden uitgelaten Vietnamezen vooral. Tot op de daken.

De races zelf stelden eigenlijk bar weinig voor. Van de vier paarden die met hun berijders vertrokken, kwam er na drie rondjes steevast maar een over de finish. De rest raakte ergens halverwege het parcours volstrekt uit koers, tot grote hilariteit van de toeschouwers. Met name de vierde bocht bleek een uitdaging voor de jockeys, aangezien de edele viervoeters daar vrijwel zonder uitzondering rechtsaf wilden slaan - terug naar waar ze vandaan waren gekomen. Terug naar huis. Het lachsalvo dat deze taferelen bij de toekijkende Vietnamezen losmaakte en dat als een auditieve 'wave' rond de baan ging, zorgde - ondanks de warmte - voor kippenvel.

Reizen is geen vakantie. En soms vraag ik me af wat ik er ook alweer aan vond. Maar dan wordt het dus altijd weer ochtend. Een geurige ochtend in dit geval. De geur van paardenmest. Lekker!

[Zie ook: Dossier Vietnam & Laos]