Grofgebouwd met immense kuiten

Het is op z'n minst een wat vervreemdende ervaring. Als de zon niet zo fel had geschenen en er geen palmbomen hadden gegroeid, zou je denken dat je in Rusland was. Niet alleen zijn het vrijwel zonder uitzondering Russen die hier de straten bevolken, ook alle reclameborden zijn in het cyrillisch en het handjevol Vietnamezen dat hier de boel draaiende houdt, spreekt je in het Russisch aan. Het is zoiets als Torremolinos stel ik me voor, alleen dan zonder 'Friet van Piet' maar met 'borsjt' en andere koolachtige soepen op het menu van de lokale horeca.

Hoe het zo ver heeft kunnen komen, vraag je jezelf onwillekeurig af. Is het een erfenis uit de communistische tijd, toen de socialistische heilstaat Vietnam als logische bondgenoot gold? Of is het puur toeval dat ze hier met hele hordes zijn neergestreken? Hoe het ook zij, de Russen maken hier vandaag de dag de dienst uit. In al hun lelijkheid, want onaantrekkelijk zijn ze. Vooral de mannen met hun gedrongen postuur, hun enorme wodkabuiken en hun gebrek aan nek; het hoofd lijkt steevast direct aan het torso vastgeklemd. Russische schouders bevinden zich op nagenoeg dezelfde hoogte als Russische oren.

Maar ook de vrouwen blinken niet uit in schoonheid. Ze zijn meest grofgebouwd met immense kuiten en slepen geen zwembanden maar complete reddingsboten op heuphoogte mee. Bolle gezichten hebben ze met enorme appelwangen en peroxideblond haar, waarvan je verwacht dat het ieder moment catastrofaal af kan breken. Ik was in de veronderstelling dat Russische vrouwen een zekere populariteit genoten op discutabele websites voor exotisch huwelijksaanbod, maar kan me daar na twee dagen Mui Ne echt niets meer bij voorstellen. Op de enkele Russische - nog onbedorven - jongeling na, die zich overigens steevast bh-loos voortbeweegt.

Alleen het taaltje is oorstrelend op de één of andere manier. De Russische rollende 'r' brengt me in vervoering. Misschien is dat wel de sleutel tot hun succes. Wanneer je blikveld eenmaal is aangetast door liters drank, dringt mogelijk die rollende 'r' nog wel door tot de hersenschors. Ik sluit niet uit dat ik ook voor gaas zou gaan. En dus hou ik het maar op cola en water tot Mui Ne veilig achter ons ligt. Voor je het weet zit je met een bh-loze reddingsboot opgescheept...

[Zie ook: Dossier Vietnam]