Hopeloos loop ik achter en daarom in vogelvlucht de laatste twee weken.
Zondag
29 januari was mijn vader jarig. Door een verplaatst optreden van Slagerij Van Kampen in de Schiedamse schouwburg moesten wij het eten laten schieten. Alleen een glaasje wijn dus aan het begin van de avond. IK had me het hele weekend suf gepeinsd over een cadeau en kwam uiteindelijk tot de slotsom dat ik een oude traditie maar in ere moest herstellen. Tickets voor een lang familieweekend. Venetië gaat het worden, in september. Met z'n zessen.
Slagerij van Kampen was de moeite waard. Een opzwepende avond werd het. Waar ik anders nog wel eens in slaap dreig te vallen in het Theater aan de Schie, was daar op deze avond zeker geen aanleiding toe, alleen al vanwege het volume van de drums. Maar ook muzikaal bleek de show dik in orde. Het verbaasde me hoe afwisselend je met alleen percussie kunt zijn. Hoewel, er was ook een man met synthesizer en basgitaar. De tegenvaller: ik dacht dat de Slagerij uit louter vrouwen bestond, maar dat is niet waar. Het zijn er maar twee. Van de vijf.
Op dinsdagochtend
31 januari zat ik met Bas en Vincent R. achter de computer om een filmpje voor Puma te monteren. Inmiddels staat het online via de site van Voetbal International, waar we in samenwerking met IN10 de laatste tijd steeds vaker voor werken. Dit keer rond de introductie van een nieuwe voetbalschoen, die door AZ-speler Danny Landzaat wordt gedemonstreerd. Komende zaterdag trekken Bas en ik naar Alkmaar om bij de plaatselijke Intersport een impressie te draaien van het bijhorende Puma-event. Daarbij draait het om de vraag wie het hardste schot in huis heeft.
Dinsdagavond zat ik met John bij Lux. We spraken uitvoerig over zijn reis, begin januari naar India. Daar woonde hij een grote Boeddhistische conferentie bij met vele duizenden monniken en de Dalai Lama zelf. Het ging natuurlijk over het Boeddhisme, maar vooral ook over zijn ervaringen met het land. Ik luisterde geboeid naar de verhalen van een man die voorheen alleen geciviliceerde bestemmingen had bezocht, zichzelf opeens in de totale chaos van India vond en vervolgens genoot van ieder moment. De man notabene die zei na dit avondtuur over zijn vliegangst heen te zijn.
Vrijdag
3 februari zat ik 's ochtends bij Peter B. mijn bonnetjes te sorteren. Vervolgens door naar Rob bij Summit Travel, om even na te praten over de reis met Deloitte naar Andorra en vooral om hem het enorme bedrag te overhandigen dat ik al anderhalve week in bezit had, na de contante afrekening met de deelnemers van hun skihuur. Op zondag
5 februari aten we kaasfondue bij mijn moeder. Te veel natuurlijk. Zoals dat altijd gaat met kaasfondue. Het lijkt ook altijd of het brood na afloop extra uitzet in je maag.
Maandagavond
6 februari zat ik met Niels Z. bij de Indonees. Licht geradbraakt na een vroege dienst bij het ANP. En ook de dinsdag begon met een ochtendshift, waardoor ik compleet gebroken was bij thuiskomst. Woensdag heb ik achterstallige e-mail weggewerkt en gisteren sprak ik over een mogelijk nieuw project. De casus is lastig en spookt daarom door mijn hoofd. Zodadelijk nog een lunch met Esther van Unox. Benieuwd hoe de Nieuwjaarsduik en het Natuurijsschaatsen is geweest.
