Friesche zee van weelderig weidegroen

Van die schattige kerkjes, omzoomd door een handjevol huizen. Dat heet dan een dorp en dat ligt in de 'middle of nowhere'. Je hoort er wel eens over, je ziet het wel eens op tv, maar toch word je weer getroffen als je in de rol van grootstedelijke immigrant de rust en ruimte zelf ervaart. Getroffen door het fenomeen schattige dorpjes. Pittoresk gelegen in een Friesche zee van weelderig weidegroen.

Vanuit de trein zag ik een lama grazen. Dat detoneerde dan weer iets.

Stoomboot met uitgelaten leernichten

Het allermooist waren de reguliere rondvaartboten. Verdwaasde toeristen. Iets ongemakkelijk zo leek het, maar in ieder geval vol ongeloof. Een enkeling beantwoordde het gejuich en gezwaai vanaf de kades met een aarzelend armgebaar.

Daar drijf je dan als nietsvermoedende, puriteinse Amerikaan op je onontkoombare rondje Amsterdamse grachten, terwijl je wordt ingehaald door een omgebouwde stoomboot vol uitgelaten leernichten die zorgvuldig ingestudeerde dansjes opvoeren.

Rare jongens, die Amsterdammers.